نقرس یکی از شایعترین انواع آرتریت التهابی است که بهطور ناگهانی با درد شدید، تورم و قرمزی در مفاصل (بهویژه شست پا) ظاهر میشود. این بیماری در اثر تجمع کریستالهای اسید اوریک در مفاصل به وجود میآید و اغلب مردان میانسال و افراد دارای اضافهوزن را تحتتأثیر قرار میدهد.
در این مقاله به بررسی کامل بیماری نقرس، علتها، علائم، روشهای تشخیص، درمان، رژیم غذایی مناسب و راههای پیشگیری از آن میپردازیم.
نقرس (Gout) نوعی بیماری متابولیک و التهابی مزمن است که به دلیل افزایش غلظت اسید اوریک در خون و تشکیل کریستالهای اورات در مفاصل و بافتها به وجود میآید. این کریستالها باعث تحریک مفاصل شده و منجر به درد، تورم و التهاب شدید میشوند.
مهمترین علت نقرس، بالا رفتن میزان اسید اوریک در خون است. این ماده از تجزیه ترکیبات پورین در بدن ایجاد میشود.
گوشت قرمز
دل و جگر
ماهیهای چرب (ساردین، شاهماهی)
غذاهای دریایی
نوشیدنیهای الکلی و گازدار
لوبیا، عدس و نخود (در برخی موارد)
عملکرد ضعیف کلیهها یا برخی داروها مانند دیورتیکها (ادرارآور) میتوانند مانع از دفع کامل اسید اوریک شوند.
در برخی افراد، استعداد ژنتیکی برای تولید زیاد یا دفع کم اسید اوریک وجود دارد.
جنسیت مرد (مردان بیش از زنان در معرض هستند)
سن بالا (معمولاً بعد از ۴۰ سالگی)
چاقی و اضافهوزن
رژیم غذایی ناسالم
بیماریهای زمینهای: دیابت، فشار خون، نارسایی کلیه
مصرف الکل و نوشابههای شیرین
مصرف داروهای خاص (آسپیرین، دیورتیکها)
علائم نقرس معمولاً به صورت حملات ناگهانی و شدید بروز میکند:
درد ناگهانی و شدید در مفصل (اغلب شست پا)
تورم و التهاب مفصل
قرمزی و گرمی پوست اطراف مفصل
محدودیت حرکتی
حساسیت شدید به لمس
گاهی تب خفیف در هنگام حمله
🔔 نکته: حمله نقرس ممکن است چند ساعت تا چند روز طول بکشد و پس از آن برای مدتی از بین برود.
اگر حملات نقرس بهطور مکرر و بدون درمان مناسب ادامه یابد، به نقرس مزمن تبدیل میشود. در این حالت:
مفاصل بهطور دائم آسیب میبینند.
رسوبات سختی به نام توفی (Tophi) در زیر پوست ایجاد میشود.
ممکن است کلیهها نیز درگیر شده و سنگ کلیه ایجاد شود.
برای تشخیص قطعی نقرس، پزشک از راههای زیر استفاده میکند:
معاینه بالینی و بررسی علائم
آزمایش خون: برای اندازهگیری سطح اسید اوریک
آزمایش مایع مفصلی: بررسی وجود کریستال اورات زیر میکروسکوپ
تصویربرداری (رادیولوژی یا سونوگرافی): بررسی آسیب به مفصل
داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن
کلشیسین (Colchicine)
کورتونها (خوراکی یا تزریقی)
آلوپورینول (Allopurinol)
فبوکسوستات (Febuxostat)
پروبنسید (برای افزایش دفع اسید اوریک)
کاهش وزن
فعالیت بدنی منظم
کاهش مصرف گوشت قرمز و غذاهای پوریندار
نوشیدن آب فراوان برای کمک به دفع اسید اوریک
برای کنترل نقرس، رعایت رژیم غذایی نقش مهمی دارد. در ادامه به غذاهای مجاز و ممنوع اشاره میکنیم:
لبنیات کمچرب
میوهها (مخصوصاً گیلاس و توتها)
سبزیجات (بهجز اسفناج و مارچوبه به مقدار زیاد)
غلات کامل
آجیل و دانهها
آب فراوان (حداقل ۸ لیوان در روز)
گوشت قرمز و فراوردههای گوشتی
دل، جگر، قلوه
غذاهای دریایی چرب
نوشابههای قندی
مشروبات الکلی
فستفودها و غذاهای فرآوریشده
برای پیشگیری از نقرس یا عود آن، میتوانید این نکات را رعایت کنید:
نوشیدن آب کافی
کاهش وزن بهصورت تدریجی
ترک الکل و نوشابههای شیرین
داشتن رژیم غذایی سالم و کمپورین
بررسی منظم سطح اسید اوریک خون
استفاده منظم از داروها طبق تجویز پزشک
اجتناب از استرس و کمخوابی
| ویژگی | نقرس | آرتروز | روماتیسم مفصلی | 
|---|---|---|---|
| نوع درد | ناگهانی، شدید | تدریجی | مزمن و متقارن | 
| محل شایع | شست پا | زانو، لگن | انگشتان دست و پا | 
| التهاب | بسیار شدید | خفیف تا متوسط | شدید | 
| عامل | کریستال اسید اوریک | فرسایش غضروف | اختلال سیستم ایمنی | 
| درمان اصلی | دارو + رژیم | فیزیوتراپی + دارو | داروهای سرکوب ایمنی | 
خیر. اگرچه شست پا شایعترین محل است، نقرس میتواند در زانو، مچ پا، انگشتان، مچ دست و آرنج نیز بروز کند.
نقرس قابل کنترل است، ولی درمان کامل ندارد. با دارو و تغییر سبک زندگی میتوان حملات را به حداقل رساند و از آسیب به مفاصل جلوگیری کرد.
بله، اما نادرتر از مردان است. معمولاً بعد از یائسگی خطر بروز نقرس در زنان افزایش مییابد.
در صورت عدم درمان، نقرس مزمن میتواند باعث آسیب شدید مفاصل، ناتوانی حرکتی و اختلال در زندگی روزمره شود.
نقرس یک بیماری التهابی شایع و دردناک است که با آگاهی، تشخیص زودهنگام و رعایت دستورات پزشکی قابل کنترل است. رعایت رژیم غذایی مناسب، پرهیز از مواد غذایی پوریندار، مصرف منظم داروها و داشتن سبک زندگی سالم، نقش حیاتی در جلوگیری از حملات نقرس دارند.
اگر علائمی شبیه نقرس دارید، حتماً به پزشک متخصص مراجعه کرده و از خوددرمانی بپرهیزید تا از آسیبهای جدیتر جلوگیری شود.