مقدمه
ترموگرافی یا تصویر برداری حرارتی (Thermography) یک روش تصویربرداری غیرتهاجمی است که تغییرات دما در سطح بدن را ثبت و تحلیل می‌کند. این روش به پزشکان کمک می‌کند تا تغییرات فیزیولوژیکی و آسیب‌شناسی را که ممکن است در سطح بدن وجود داشته باشد، شناسایی کنند. ترموگرافی پزشکی به طور گسترده‌ای برای تشخیص و پایش بیماری‌ها به کار می‌رود و در دهه‌های اخیر به دلیل پیشرفت‌های فناوری، محبوبیت بیشتری پیدا کرده است.
ترموگرافی بر اساس تشعشع مادون قرمز (Infrared Radiation) کار می‌کند. همه اجسام در دمای بالاتر از صفر مطلق، مقداری انرژی مادون قرمز منتشر می‌کنند. دوربین‌های حرارتی این انرژی را تشخیص می‌دهند و به تصویر تبدیل می‌کنند که می‌تواند تفاوت دما را در سطح بدن نشان دهد.
تصاویر حرارتی بر اساس شدت تشعشع مادون قرمز تولید می‌شوند. نقاط گرم‌تر در تصویر به رنگ‌های روشن‌تر (معمولاً قرمز یا سفید) و نقاط سردتر به رنگ‌های تیره‌تر (آبی یا سیاه) نمایش داده می‌شوند. این تصاویر می‌توانند تغییرات حرارتی ناشی از فرآیندهای فیزیولوژیکی یا پاتولوژیکی را نشان دهند.
یکی از مهم‌ترین کاربردهای ترموگرافی در پزشکی، تشخیص زودهنگام سرطان سینه است. در این روش، دوربین‌های حرارتی می‌توانند افزایش غیرعادی دما در ناحیه سینه را که ممکن است ناشی از رشد تومور باشد، تشخیص دهند. تومورها به دلیل افزایش جریان خون و متابولیسم، گرمای بیشتری تولید می‌کنند که در تصاویر حرارتی قابل مشاهده است.
ترموگرافی در تشخیص سرطان سینه مزایای زیادی دارد، از جمله:
ترموگرافی می‌تواند به شناسایی مشکلات عروقی مانند ترومبوز وریدی عمقی (DVT)، واریس و انسداد شریانی کمک کند. این اختلالات معمولاً با تغییرات دمایی در نواحی آسیب‌دیده همراه هستند. در بیماران مبتلا به ترومبوز وریدی، جریان خون کاهش می‌یابد و دمای ناحیه مبتلا کاهش پیدا می‌کند، که در تصاویر حرارتی به وضوح قابل مشاهده است.
در موارد التهاب و آسیب‌های عضلانی، مانند کشیدگی عضله، التهاب تاندون‌ها (تاندونیت) و آرتریت، ناحیه ملتهب معمولاً گرم‌تر از مناطق سالم است. ترموگرافی می‌تواند به عنوان یک ابزار پایش غیرتهاجمی برای ارزیابی وضعیت بیماران مبتلا به آسیب‌های ورزشی استفاده شود و به پزشکان کمک کند تا روند بهبودی را بهتر مدیریت کنند.
ترموگرافی در تشخیص و پایش بیماری‌های عصبی و دردهای مزمن، از جمله نوروپاتی، فیبرومیالژیا و سندرم درد پیچیده ناحیه‌ای (CRPS) مفید است. این اختلالات معمولاً با تغییرات دمایی در نواحی تحت تأثیر همراه هستند. برای مثال، بیماران مبتلا به CRPS اغلب تغییرات دمایی غیرمعمول در اندام آسیب‌دیده دارند که می‌تواند توسط ترموگرافی شناسایی شود.
ترموگرافی می‌تواند به تشخیص عفونت‌ها و مشکلات پوستی کمک کند. برای مثال، در موارد عفونت‌های پوستی و زخم‌های دیابتی، افزایش دما معمولاً نشان‌دهنده التهاب یا عفونت است. پزشکان می‌توانند از این اطلاعات برای برنامه‌ریزی درمان و پایش بهبودی استفاده کنند.
ترموگرافی می‌تواند به شناسایی زودهنگام بیماری‌های قلبی و عروقی کمک کند. برای مثال، در بیماران مبتلا به آترواسکلروز (تصلب شرایین)، کاهش جریان خون در ناحیه آسیب‌دیده می‌تواند به کاهش دما منجر شود. تصاویر حرارتی می‌توانند به پزشکان کمک کنند تا تغییرات دمایی را بررسی کرده و اقدامات پیشگیرانه انجام دهند.
ترموگرافی پزشکی یک ابزار قدرتمند و مفید برای تشخیص و پایش بیماری‌ها است که با استفاده از فناوری تصویربرداری حرارتی، تغییرات دمایی در سطح بدن را ثبت می‌کند. این روش به ویژه در تشخیص زودهنگام سرطان سینه، پایش التهاب‌ها و آسیب‌های عضلانی، تشخیص اختلالات عصبی و عروقی، و ارزیابی عفونت‌ها مفید است.
با وجود برخی محدودیت‌ها، پیشرفت‌های فناوری و دقت بالای دوربین‌های حرارتی مدرن، استفاده از ترموگرافی را در پزشکی روز به روز افزایش داده است. این ابزار غیرتهاجمی، ایمن و موثر می‌تواند به پزشکان کمک کند تا بهبود روند درمان بیماران را بهتر مدیریت کرده و دقت تشخیص را افزایش دهند.
برای مطالعات بیشتر، بررسی پژوهش‌های جدید در حوزه تصویر برداری حرارتی پزشکی و مقایسه آن با سایر روش‌های تصویربرداری می‌تواند به درک بهتر و کاربرد موثرتر این روش کمک کند. همچنین، توسعه روش‌های جدید کالیبراسیون و پردازش تصویر می‌تواند دقت و قابلیت‌های تشخیصی ترموگرافی را بهبود بخشد.
