درد توراسیک (Thoracic Pain) به درد ناحیه‌ی میانی ستون فقرات گفته می‌شود، بخشی که بین گردن و قسمت پایین کمر (لومبار) قرار دارد. این ناحیه که از مهره‌های T1 تا T12 تشکیل شده، کمتر از سایر بخش‌های ستون فقرات دچار درد می‌شود، اما در برخی موارد می‌تواند آزاردهنده، مداوم و نشانه بیماری‌های جدی باشد.
در این مقاله، به بررسی جامع علل درد توراسیک، علائم هشدار، روش‌های تشخیص و راهکارهای درمانی مؤثر خواهیم پرداخت.
ستون فقرات توراسیک از ۱۲ مهره (T1 تا T12) تشکیل شده و دنده‌ها از این مهره‌ها به جلو کشیده می‌شوند تا قفسه سینه را تشکیل دهند. برخلاف گردن و کمر که بسیار متحرک‌اند، ناحیه توراسیک نسبتاً ثابت و مقاوم‌تر است. بنابراین درد در این ناحیه معمولاً مربوط به فشار، بدفرمی، مشکلات عضلانی، اختلالات مفصلی یا حتی بیماری‌های داخلی است.
درد مبهم، فشارنده یا تیرکشنده در پشت میانی
تشدید درد با نشستن طولانی یا حرکات خاص
درد همراه با گرفتگی یا اسپاسم عضلانی
گاهی انتشار درد به دنده‌ها یا قفسه سینه
در برخی موارد: تنگی نفس، بی‌حسی یا مورمور در دست‌ها یا قفسه سینه (در صورت فشار بر اعصاب)
نشستن طولانی با حالت خمیده، کار با کامپیوتر، رانندگی طولانی یا استفاده مداوم از گوشی می‌تواند باعث فشار عضلانی و درد در ناحیه توراسیک شود.
فعالیت شدید ورزشی، بلند کردن نادرست اجسام یا حرکات ناگهانی می‌تواند عضلات این ناحیه را تحریک یا پاره کند.
در سنین بالاتر یا در افراد مبتلا به آرتریت، ساییدگی مفاصل بین مهره‌ها می‌تواند منجر به درد شود.
هرچند نادر است، ولی ممکن است دیسک بین مهره‌ای در این ناحیه به اعصاب فشار بیاورد و درد، بی‌حسی یا ضعف عضلانی ایجاد کند.
انحنای بیش از حد ستون فقرات پشتی (کیفوز)، چه مادرزادی، چه وضعیتی، می‌تواند باعث درد مداوم در این ناحیه شود.
در زنان یائسه یا سالمندان، مهره‌ها ممکن است به علت کاهش تراکم استخوان دچار شکستگی‌های فشاری شوند که باعث درد شدید توراسیک می‌شود.
تومورهای خوش‌خیم یا بدخیم، یا انتشار سرطان به استخوان‌ها ممکن است درد توراسیک مزمن ایجاد کنند.
مانند اسپوندیلیت آنکیلوزان یا لوپوس، که می‌توانند مهره‌های توراسیک را تحت تأثیر قرار دهند.
گاهی درد توراسیک نشانه مشکلاتی در قلب، ریه‌ها، معده یا لوزالمعده است که به ناحیه پشت انتشار می‌یابند.
برای تشخیص دقیق علت درد، پزشک ممکن است مراحل زیر را انجام دهد:
معاینه فیزیکی کامل (بررسی وضعیت عضلانی، دامنه حرکتی، نقاط حساس)
عکس‌برداری ساده (X-ray): بررسی ساختار استخوان‌ها و انحنای ستون فقرات
MRI یا CT Scan: بررسی دقیق‌تر بافت نرم، دیسک‌ها و عصب‌ها
تست تراکم استخوان (DEXA): در افراد مشکوک به پوکی استخوان
آزمایش خون: برای بررسی بیماری‌های التهابی یا عفونی
نوار عصب و عضله (EMG): اگر درد با بی‌حسی یا ضعف همراه باشد
در صورت درد حاد، ۲–۳ روز استراحت نسبی توصیه می‌شود (نه استراحت کامل).
استفاده از صندلی ارگونومیک
قرار دادن مانیتور در سطح چشم
نشستن با پشتی صاف و عدم قوز کردن
استفاده از کیسه آب گرم یا یخ برای کاهش التهاب و درد موضعی
تمرینات هدفمند برای تقویت عضلات پشت، شکم و شانه‌ها
ماساژ درمانی برای کاهش اسپاسم
درای نیدلینگ (سوزن خشک)
تمرینات ثبات‌دهنده ستون فقرات
اصلاح حرکات غلط روزمره
درمان دستی (مانیپولیشن) توسط فیزیوتراپیست یا کایروپراکتور
مسکن‌های معمول: استامینوفن، ایبوپروفن
شل‌کننده‌های عضلانی در موارد اسپاسم شدید
داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)
در موارد خاص: تزریق کورتون در فضای اپیدورال یا مفصل‌های فاست
در موارد زیر ممکن است نیاز به جراحی باشد:
فتق دیسک با فشار شدید بر نخاع
تومورها یا متاستازها
شکستگی مهره با ناپایداری
عدم پاسخ به درمان‌های غیرجراحی پس از چند ماه
اصلاح وضعیت نشستن و خوابیدن
تقویت عضلات پشتی با ورزش‌های منظم
خودداری از بلند کردن اجسام سنگین با کمر خم
کنترل وزن و تغذیه مناسب برای سلامت استخوان
انجام چکاپ‌های دوره‌ای در سنین بالا
در اغلب موارد خوش‌خیم است، اما اگر با علائمی مانند درد قفسه سینه، بی‌حسی، تب یا کاهش وزن همراه باشد، باید سریعاً بررسی شود.
در موارد خفیف، طی چند روز تا یک هفته. ولی در موارد مزمن یا زمینه‌ای، درمان ممکن است چندین هفته یا ماه زمان ببرد.
بله، ولی باید زیر نظر متخصص انجام شود تا فشار بیش از حد به ستون فقرات وارد نشود.
