دیسک کمر یکی از شایع‌ترین مشکلات ارتوپدی است که بسیاری از افراد در طول عمر خود با آن مواجه می‌شوند. این عارضه می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و در موارد حاد به طور قابل توجهی کیفیت زندگی را تحت تاثیر قرار دهد. دیسک‌های بین مهره‌ای ساختارهایی ژلاتینی هستند که به‌عنوان بالشتک‌های جذب شوک بین مهره‌های ستون فقرات عمل می‌کنند. در این مقاله، به بررسی علل، علائم و روش‌های پیشگیری و درمان دیسک کمر می‌پردازیم.
دیسک کمر چیست؟
دیسک کمر به حالتی اشاره دارد که در آن دیسک بین مهره‌ای در قسمت‌های پایینی ستون فقرات (ناحیه کمری) دچار فتق یا برآمدگی می‌شود. این حالت می‌تواند به اعصاب مجاور فشار وارد کند و منجر به درد، بی‌حسی یا ضعف در قسمت‌های مختلف بدن شود.
ساختار دیسک و عملکرد آن
دیسک‌های بین مهره‌ای از دو بخش اصلی تشکیل شده‌اند:
علل دیسک کمر
عوامل متعددی می‌توانند منجر به فتق یا برآمدگی دیسک شوند. در زیر به مهم‌ترین آن‌ها اشاره می‌کنیم:
با افزایش سن، دیسک‌های بین مهره‌ای خاصیت انعطاف‌پذیری و توانایی جذب ضربه خود را از دست می‌دهند. کاهش مایع در هسته دیسک و ضعیف شدن حلقه فیبری باعث می‌شود دیسک‌ها بیشتر مستعد پارگی شوند.
بلند کردن یا جابجا کردن اشیای سنگین به شکل نادرست می‌تواند به دیسک‌ها فشار زیادی وارد کند و منجر به فتق آن‌ها شود.
نشستن یا ایستادن به‌طور نادرست، کارهای تکراری که باعث فشار به کمر می‌شود، و عدم استفاده از تکنیک‌های صحیح حرکتی نیز می‌تواند منجر به دیسک کمر شود.
اضافه وزن فشار مضاعفی را بر ستون فقرات وارد می‌کند و احتمال بروز دیسک کمر را افزایش می‌دهد.
برخی افراد به دلیل عوامل ژنتیکی ممکن است بیشتر مستعد ضعیف شدن دیسک‌ها باشند.
ضربات ناگهانی، سقوط یا تصادف می‌تواند باعث پارگی دیسک یا فتق آن شود.
علائم دیسک کمر
علائم دیسک کمر ممکن است بر اساس شدت فتق و محل آسیب متفاوت باشد، اما شایع‌ترین علائم عبارتند از:
تشخیص دیسک کمر
برای تشخیص دقیق دیسک کمر، پزشک ابتدا به ارزیابی علائم و انجام معاینات بالینی می‌پردازد. سپس ممکن است از روش‌های تشخیصی زیر استفاده شود:
روش‌های درمانی
بیشتر موارد دیسک کمر با استفاده از روش‌های غیرجراحی بهبود می‌یابند:
الف. استراحت و تغییر در فعالیت‌ها
استراحت کوتاه‌مدت همراه با اصلاح فعالیت‌هایی که فشار روی ستون فقرات را افزایش می‌دهند می‌تواند به بهبود وضعیت کمک کند.
ب. مصرف دارو
ج. فیزیوتراپی
تمرینات تقویتی و کششی که توسط متخصص فیزیوتراپی طراحی می‌شوند می‌توانند به کاهش فشار روی دیسک‌ها کمک کنند.
د. تزریق استروئید
تزریق‌های موضعی استروئید می‌توانند التهاب و درد را تسکین دهند.
در صورتی که روش‌های غیرجراحی مؤثر نباشند یا علائم شدید مانند بی‌حسی یا ضعف عضلانی ادامه پیدا کنند، جراحی مورد نیاز خواهد بود:
الف. دیسککتومی
در این روش، قسمتی از دیسک که به عصب فشار وارد می‌کند، برداشته می‌شود.
ب. فیوژن مهره‌ها
جوش دادن مهره‌ها برای تثبیت ناحیه آسیب‌دیده ستون فقرات.
ج. روش‌های کم‌تهاجمی
مانند میکرودیسککتومی که با حداقل برش انجام می‌شود.
پیشگیری از دیسک کمر
هنگام نشستن، ایستادن و خوابیدن به درستی بدن خود را قرار دهید. از صندلی‌هایی با پشتی مناسب استفاده کنید و در حالت‌های صحیح قرار بگیرید.
تمرینات ورزشی منظم که بر تقویت عضلات کمر و شکم متمرکز هستند می‌توانند از فشار بیش از حد بر دیسک‌ها جلوگیری کنند.
هنگام بلند کردن اشیا، از زانو خم شوید و به هیچ وجه از کمر برای برداشتن اجسام استفاده نکنید.
اضافه وزن باعث افزایش فشار روی ستون فقرات می‌شود. رژیم غذایی سالم و ورزش به کاهش وزن و پیشگیری از دیسک کمر کمک می‌کنند.
همیشه از روش‌های ایمنی در محیط کار و منزل برای جلوگیری از سقوط و آسیب‌های فیزیکی استفاده کنید.
نتیجه‌گیری
دیسک کمر یکی از شایع‌ترین مشکلات ستون فقرات است که می‌تواند تأثیر عمیقی بر زندگی روزمره فرد داشته باشد. شناخت علل، علائم و روش‌های درمانی این عارضه به فرد کمک می‌کند تا به موقع اقدامات مناسب را انجام داده و از پیشرفت بیماری جلوگیری کند. رعایت سبک زندگی سالم، ورزش منظم، و انجام صحیح فعالیت‌های روزمره می‌تواند نقش مؤثری در پیشگیری از دیسک کمر داشته باشد. اگرچه روش‌های غیرجراحی اغلب مؤثر هستند، در موارد شدیدتر، جراحی می‌تواند راه‌حل نهایی باشد. اهمیت مشاوره با پزشک متخصص در مدیریت این مشکل غیرقابل انکار است.
