درد دنبالچه در اغلب موارد به دلیل فشار، التهاب یا تحریک عصب سیاتیک رخ می‌دهد. عصب سیاتیک، بزرگترین عصب بدن است که از پشت کمر شروع شده و از طریق ساق پا تا پا ادامه می‌یابد. علت اصلی درد دنبالچه ممکن است شامل موارد زیر باشد:
1. انسداد دیسک فقرات کمری: یکی از علل شایع درد دنبالچه، انسداد دیسک فقرات کمری است. در این حالت، یک قسمت از دیسک میان فقرات کمری (که عمدتاً به عنوان “فیبروزی” شناخته می‌شود) فشار و فشار روی عصب سیاتیک می‌گذارد.
2. التهاب عصب سیاتیک: التهاب عصب سیاتیک ممکن است ناشی از عفونت، آسیب یا التهاب عضلات و بافت‌های اطراف عصب باشد. این التهاب می‌تواند منجر به تحریک عصب سیاتیک و در نتیجه درد دنبالچه شود.
3. آسیب مستقیم به عصب سیاتیک: ضربه، تروما یا آسیب جراحی می‌تواند منجر به آسیب و تحریک مستقیم عصب سیاتیک شود و در نتیجه درد دنبالچه ایجاد شود.
از جمله روش‌های درمانی برای درد دنبالچه عبارتند از:
1. استراحت و فعالیت محدود: استراحت درد را کاهش می‌دهد، اما فعالیت محدود نیز به حفظ قدرت عضلانی و انعطاف پذیری بدن کمک می‌کند.
2. داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs): مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن که به کاهش التهاب و درد کمک می‌کند.
3. فیزیوتراپی: تمرینات و تکنیک‌های فیزیوتراپی می‌توانند عضلات را تقویت کرده و فشار روی عصب سیاتیک را کاهش دهند.
4. تزریقات محلی: تزریقات استروئیدی موضعی می‌تواند التهاب را کاهش دهد و درد را تسکین دهد.
5. جراحی: در موارد شدید و مزاج‌شناسی درد دنبالچه، جراحی برای برطرف کردن فشار روی عصب سیاتیک ممکن است لازم باشد.
همواره مهم است که قبل از هرگونه تصمیم درمانی، با پزشک خود مشورت کنید تا تشخیص دقیق و مناسبی برای درمان درست دریافت کنید. او می‌تواند براساس شدت درد و علت اصلی آن، یک برنامه درمانی مناسب را تعیین کند.
